D’Isabelle, eng jonk Lëtzebuerger Fra vu Mëtt zwanzeg aus biergerlechem Milieu, ass amgaang hir Valissen ze paken. Si soll bei hir Tatta an d’Frankräich fueren, fir do ënnert hirer Leedung als Infirmière an engem Spidol ze schaffen. Et ass am August 1914 an hannert de Fronten gëtt all Mënsch, dee gudde Wëllens ass, gebraucht.

Och mat der Hëllef vun hierem Déngschtmeedche Betty geléngt et dem Belle net alles richteg ze verstauen. Dofir ginn déi zwou Fraen op de Späicher fir do no enger weiderer Valiss ze sichen. Am Papp senger Mansard stoussen si op e grousse Schëffskoffer, deen ausgesäit wéi wa vill géif dragoen. Si briechen de Koffer op an Dausende vu Fotographien a Postkaarte falen eraus an heefen sech zu engem Bierg vu visuellen Erënnerungen. D’Belle gëtt wéi duerch en Zauber vun de Fotoen ugezunn a ka seng Aën net méi dervunner lassléisen…

Des Rahmenerzielung féiert eis durch dem Andy Bausch seng Belle Epoque. E Collage vun nogestallte Fiktiounszenen, Archivbiller, Postkaarten a Fotoen duerch d’Joren tëscht 1890 an 1914.